Voces e rostros cara o cambio

Hoxe querémosvos explicar o proxecto integral dende outra visión. Dende os ollos dos mozos de Acahulinca e as testemuñas dos seus habitantes
"Cara a unha nova vida? Voces e rostros cara ao cambio"

Este video foi producido por poboadoras e poboadores do barrio Acahualinca, que participaron no Primeiro Taller de Produción Audiovisual Organizado por Dúas Xeracións.

Ser nena ou neno en Acahualinca

Todos e todas proveñen de familias en extrema pobreza, que subsisten dos traballos vinculados á recolección de lixo, ao cal os nenos se integran dende idades temperás. As nenas achegan á economía familiar traballando directamente na recolección de refugallos ou asumindo os labores domésticos do fogar. En ambas as dúas situacións están expostas a violencia e abusos, ademais de desvinculalas da escola. Esta situación fai que na súa maioría presenten baixo nivel académico, dificultades para a aprendizaxe e a integración social e unha baixa autoestima.

A poboación entre os 4 e 14 anos de idade representa o 26% da forza de traballo do Barrio Acahualinca. As nenas, nenos e adolescentes presentan cargas de traballo extenso e non remunerado, dedicándose principalmente a labores de recolección de materiais reciclables no recolledor de lixo municipal e nos centros de abasto existentes na comunidade, traballos catalogados de alto risco.


Esta situación condiciona enormemente a súa saúde, xerándolles danos físicos e psicolóxicos. Ademais, estas cargas laborais desvincúlanos da escola e dos espazos de recreación e para o seu desenvolvemento integral. A súa condición de traballadores infantís e o lugar onde viven estigmatízalles e fai que sufran discriminación, situación que os leva a excluírse e a non participar.

Por outra parte, as nenas e adolescentes son discriminados e existe maltrato físico e psicolóxico cara a elas. Nos seus fogares asumen o rol das nais ao coidar os irmáns menores e realizar os oficios domésticos. Nas súas casas hai un trato diferenciado, xa que nais e pais recoñecen a achega ao ingreso familiar do neno pero non recoñecen a achega da nena ao funcionamento do fogar dende o seu traballo doméstico. Por outro lado, os pais impídenlles saír á rúa ou participar en actividades, por considerar que é unha liberdade "só para homes".


A forma de relacionarse dentro da familia e cos seus pais está baseada nunha cultura de violencia, na que o maltrato físico e psicolóxico son constantes, ao igual que a descualificación ás capacidades e aptitudes da nenez, afectando a súa autoestima, seguridade e desexos de superación.

O ámbito non ofrece espazos nin oportunidades para a recreación sa e o crecemento persoal. O nivel de pobreza crea condicións adversas que afectan ao seu desenvolvemento, e o talento e as capacidades que teñen as nenas, nenos e adolescentes de Acahualinca non son recoñecidas.

Serve de algo un proxecto integral? Testemuñas



 

Arancha de Juan, actriz e participante no taller de teatro
O teatro, a música e a arte en xeral é liberación. É un modo de expresión da súa vida, dos seus anhelos, das súas ilusións, entón Que para que lles serve facer teatro? Pois lles serve para contar as súas historias, para sentirse máis fortes, máis seguros, máis válidos... sentir que son persoas que ten que comunicar algo.

Juan Borgas Morales, "participante no taller de teatro"

Penso que o meu papá e a miña mamá se senten orgullosos...
Antes só vivía na rúa xogando... eu fun ao teatro case de casualidade porque a "rapaza" me viu na rúa e entrei sen camisa, en short e descalzo. Así era a miña vida... na rúa, xogando, non facía nada. Despois que me metín no teatro cambioume 360 graos.

Daniel Rosales, educador de música en Dúas Xeracións.

Hai persoas que, cando escoitan mencionar "La Chureca" ou Acahualinca, como son os barrios máis marxinados, creen que só hai delincuencia e droga. Pero realmente na Chureca e Acahualinca é onde hai xente máis traballadora, máis loitadora, máis emprendedora... E o seu crecemento é incrible, porque se dedican a traballar.

Máis arte na Chureca

Bos días a todas e todos!!
Como foi o último día do concurso? Emocionante? Queremos agradecer a vosa participación, o voso traballo, o voso esforzo. Sodes increíbles!
Como sabredes, onte rematou o concurso de vídeos e para celebrarlo...qué mellor que unha homenaxe con música? Deixouvos cun tema gravado na Chureca, dentro do proxecto "Talento en Acahualinca".
Non hai mellor xeito de empezar o fin de semana que cun bo tema.
Fixarvos no vídeo, sérvenos para poñelo caro ás nenos e nenos de La Chureca.

Versión do tema orixinal "Un Pedazo de Tierra", gravada en colaboración cos nenos e nenas de La Chureca participantes no taller de música impartido por Pastora en outubro de 2010. "Un anaco de terra - A Chureca" foi incluída no último disco de Pastora (Unha Viaxe En Noria - U.V.E.N)

Último día do concurso!

Atención é o último día para presentar os vídeos no concurso.
aínda nos os enviastedes? Apurade! Metede os vídeos nun sobre e correde a Correos.
Valen todos os sobres que o selo leve impresa a fecha de hoxe.
Non queremos perder a oportunidade de poder disfrutar co voso traballo

A dirección onde tedes que mandar os sobres é a seguinte

Att.- María Caride

Solidariedade Internacional de Galicia

CENTRO CÍVICO DE MONTE ALTO

R/ Vereda del Polvorín Nº 4

15002 – A Coruña

Recordamos como será o proceso para enviar os sobres:   nun sobre pequeno o CD, có título do vídeo, e noutro sobre pequeno os datos da persoa ou persoas que o realizaron, e os dous sobres pequenos nun sobre grande. Desta maneira, a selección das/os gañadores sería o máis transparente, xa que o xurado verá os vídeos sen coñecer os nomes da s persoas que os fixeron.

O xurado estará formado por: A directora de Solidariedade Internacional de Galicia, un membro da Xunta Directiva da organización e unha/o voluntaria/0.

A Contraparte: Dúas Xeracións

Hoxe tócanos falar da contraparte, a ONG Dúas Xeracións.
Como vimos na primeira sesión, nos proxectos de cooperación trabállase cunha contraparte, unha ONG local do sitio no que queremos colaborar.
En Acahualinca a nosa contraparte é "Dúas Xeracións"

O Centro Dous Xeracións foi fundado por un grupo de profesionais vinculados ao tema da nenez e a adolescencia, convencidos que era conveniente continuar realizando achegas ao traballo organizativo e social realizado con nenez e xuventude na década dos 80.

 Dúas Xeracións traballa na comunidade do Barrio Acahualinca dende hai 18 anos, polo que mantén relacións de coordinación e articulación con organizacións sociais e institucións públicas como o Ministerio da Familia, Ministerio de Saúde, Ministerio de Educación, Ministerio Público, Corte Suprema de Xustiza. O traballo coa comunidade conta co respaldo de expresións organizadas como os Consellos do Poder Cidadán, Movemento Comunal, Sindicatos de Traballadores así como mulleres e nenas, nenos e adolescentes organizadas.

Centra o seu traballo nos seguintes programas:
- Programa de Promoción do Enfoque de Dereitos
- Programa de Promoción do Dereito á Comunicación
- Programa de Promoción da participación para o Desenvolvemento Humano


A achega de Dúas Xeracións aos dereitos humanos da nenez e a adolescencia foi recoñecida en 2000, mediante o outorgamento do Premio Internacional de Dereitos Humanos Body Shop en Gran Bretaña. Tamén obtivo recoñecementos por parte da Federación Coordinadora de ONG que traballan coa Nenez e a Adolescencia, CODENI; Federación Internacional de Planificación das Familias, Procuradoría para a Defensa dos Dereitos Humanos e a Universidade Centroamericana.

O Centro Dous Xeracións desenvolveu varias intervencións dirixidas a promover os dereitos humanos das mulleres. Neste sentido pódese mencionar o proxecto Promoción dos Dereitos Económicos e Sociais das Mulleres no Barrio Acahualinca nas súas Fases I e II que se executaron con apoio de Solidariedade Internacional e a Axencia Española de Cooperación Internacional para o Desenvolvemento.

Os valores que defenden son os seguintes:

O Respecto. Fundaméntase no recoñecemento da dignidade de cada ser humano, recoñecéndonos diferentes e diversos e iguais en dereitos. O respecto cara ás demais persoas unicamente é posible se nos respectamos e valoramos a nós mesmos.

A Equidade. Derívase da xustiza e está ligada co recoñecemento de que a cada persoa lle corresponde segundo as súas necesidades, capacidades e responsabilidades para lograr a igualdade nas oportunidades.

A Solidariedade. Entendida como o recoñecemento en cada persoa das súas carencias e potencialidades, para compartir o que cada quen ten, onde cada un contribúe ao desenvolvemento do outro e crecen xuntos.

A Honestidade. É o compromiso e a responsabilidade coa verdade e transparencia entendida como a coherencia entre o que pensamos, dicimos e facemos.

A Liberdade. É o recoñecemento que ten cada persoa para tomar as súas propias decisións. A liberar dános a oportunidade de decidir por nós mesmos sen someternos ao que os demais nos impoñan. Non podemos pensar ou actuar libremente, se non somos ao mesmo tempo responsables.

A Responsabilidade. É saber asumir de xeito consciente e activo cada un dos actos e compromisos asumidos consigo mesmo e cos demais, acorde cos valores éticos

Queda unha semana!

Ola mozas e mozos! Como ides cos vídeos??  Tan só queda unha semana para a presentación dos vídeos. unha semana para a finalización do concurso!! Concretamente o venres da semana que ven, o 15 de febreiro.

Quen se vai a vir connosco ao concerto de Pachamama Crew? Un último esforzo que este grupo merece a pena! Queda o enlace dunha das nosas cancións preferidas "A semente"

Por se alguén anda aínda un pouco perdida/o , repasamos os conselliños para axudarvos na labor:

1º _ Podedes facer unha choiva de ideas para saber cales serán as ideas e escenas que queredes ensinarlles as/os mozas e mozos da Chureca.

2º_ Seguro que vos será útil redactar un guión, como no cine. Podedes debuxar as distintas escenas o que vos facilitará a gravación.

3º _ Recordade que o interesante é que mostredes escenas da vida cotiá.

4º _ A música será moi boa cando non sepades que dicir.

5º _ Deixade voar a imaxinación e disfrutade da gravación xa que, ademais de ser para o concurso tamén será para vos mesma/os.

Recordade, como di na canción: " A esencia encóntrase na biodiversidade"

Moita sorte!!!

Os nadies

De cara ao fin de semana déixovos este micro-conto para reflexionar.

 

Soñan as pulgas con comprar un can e soñan os nadies con saír de pobres, que algún máxico día chova de pronto a boa sorte, que chova a chuzos a boa sorte; pero a boa sorte non chove onte, nin hoxe, nin mañá, nin nunca, nin en llovizna cae do ceo a boa sorte, por moito que os nadies a chamen e aínda que lles pique a man esquerda, ou levántense co pé dereito, ou empece cambiando o ano de vasoira.
Os nadies: os fillos dos nadies, os donos de nada.
Os nadies: os ningúns, os ninguneados, correndo a lebre, morrendo a vida, fodidos, refodidos:
Que non son, aínda que sexan.
Que non falan idiomas, senón dialectos.
Que non profesan relixións, senón supersticións.
Que non fan arte, senón artesanía.
Que non practican cultura, senón folclore.
Que non son seres humanos, senón recursos humanos.
Que non teñen cara, senón brazos.
Que non teñen nome, senón número.
Que non figuran na historia universal, senón na crónica vermella da prensa local.
Os nadies, que custan menos que a bala que os mata.


Os nadies. Eduardo Galeano